ایران بر سر توافق هسته ای : یک انتظار دلهره آور دیپلماتیک
روز های پایانی هفته روز های سرنوشت سازی در ژنو است مذاکرات هسته ای داو بزرگی است برای ایران با "نگاهی تازه " که رییس جمهور اقای روحانی را برآن می دارد که از تغیر لحن به تغیر رفتار بپردازد.در یازده اکتبر گذشته،پس از روی کار آمدن رسمی آقای روحانی من در همین تارنما امیدواری خود را اظهار کردم. تا امروز مایوس نشدم زیرا پایان روز های ضد صهیونیستی، شناسایی کشتار یهودیان و نشانه های دیگر آشتی طلبی، همگی حکایت از تغیر لحن میکنند.مذاکرات ژنو در سومین روز ادامه دارد وهمه پری خوبان دنیای سیاست دور میز گرد آمده اند.آقای جان کری دیروز سفر خود به اسرائیل را نیمه تمام گذاشت و به ژنوآمد.وزیران روسیه وچین امروز صبح رسیدند.جو هیجان انگیزی است.رسانه ها در جنب وجوش اند و نخست وزیر اسرائیل آماده تهاجم و درگیری است.هر کس می تواند ارزش این توافق را که به معنی بازگشت ایران به صحنه بین المللی و صحنه تجارت جهانی است بسنجد.هر کس می تواند اهمیت این کشور را برای امنیت منطقه ای که در ان افغانستان،عراق،سوریه،بحرین قرار دارد و"صلح آمریکایی" در آنجا به شکست انجامیده است درک کند.همچنین،همه از قدرت طلبی اسرائیل درست یا نا درست و تهدیدات نخست وزیر آن که به دنبال قدرت منطقه ای است ترس دارند.همه ما این عوامل را می سنجیم ولی هیچ کس تا این ساعت قادر نیست یک پیش آگهی ارائه دهد و حدس بزند که نتیجه این انتظار دلهره اور دیپلماتیک برای امنیت جهان و منطقه چیست.
ایران در حال بازگشت است این یعنی ظهور یک غول در قلمرو تجارت و فرصت راهبردی برای اروپای کم خون که به فکر تدارک باشد. این بازار بزرگ جوانان تحصیل کرده و دیپلمه دارد.ایران کشوری است که تاریخ وفرهنگ غنی دارد با جوانانی پویا ومتمایل به گشایش. ایران همچنین کشور ملا ها و پاسداران نیز هست که به تدریج که در ها باز می شود صدایشان کمتر شنیده می شود.به نظر می رسد که داو بزرگ در ژنو همین باشد.
ناتالی گوله
سناتور اوورن